اختلال دگرسان بینی خود / دگرسان بینی محیط یک شرایط سلامت روانی می باشد .

به صورت مکرر یا دائمی می تواند منجر به ایجاد احساس خارج از بدن خود بودن در افراد (دگرسان بینی خود)، یا ایجاد این احساس در آنها شود که موارد صورت گرفته در اطراف آنها واقعی نمی باشند.

(دگرسان بینی محیط) و یا اینکه هر دو مورد به صورت همزمان صورت بگیرند.

این اختلال یکی از چهار اختلال گسستی[1] و شرایط قابل تشخیصی می باشد که در آنها فرد یک احساس جدا شدن از هویت، خاطرات و / یا هوشیاری می کند.

معیار این شرایط شامل قطع ارتباط غیراختیاری از واقعیت می باشد.

بر اساس اظهاریه های انجمن ملی بیماری روانی[2] (NAMI)، در حدود نیمی از افراد بزرگسال یک مورد گسستی را در زندگی شان تجربه می کنند، ولی فقط 2 درصد از افراد معیارهای مربوط به تشخیص این اختلال را دارند.

احتمال صورت گرفتن دگرسان بینی خود / دگرسان بینی محیط و سایر موارد گسستگی در زنان بیشتر از مردان می باشد.

تشخیص داده شدن اختلال دگرسان بینی خود / دگرسان بینی محیط در مرحله اول می تواند ناراحت کننده و سردرگم کننده باشد.

ولی شما با شناخت این مورد که علائم تجربه شده (در صورتی که شما حافظه خودتان را از دست بدهید، برخی از آنها می توانند نگران کننده باشند) دارای یک علت قابل تشخیص و منطقی می باشند.

مهمتر از آن، روان درمانی و شاید تجوز دارویی می تواند برای درمان وضعیت شما مفید باشد، کمتر دچار نگرانی و اضطراب خواهید شد.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-علائم اختلال دگرسان بینی خود / دگرسان بینی محیط

پنجمین و جدیدترین تجدید چاپ از کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی یا DSM – ۵، شامل یک سری شرایطی می باشد که احتمالا شما قبلا شنیده اید.

مواردی از قبیلی اضطراب و فراموشی، ولی یک سری از شرایطی که می تواند به چاپ جدید اضافه شود، در سطح کمتری شناخته شده می باشند.

کارشناسان در حال حاضر می خواهند که ورژن جدیدی از این کتاب را تجدید چاپ کنند، به دلیل اینکه این راهنما در ماه می سال ۲۰۱۹ چاپ شده است و باید تصمیم گیری ها و تشخیص های جدیدی را شامل شود.

دکتر تئودور استرن[۱]، به عنوان رئیس مشاوره روان پزشکی در بیمارستان عمومی ماساچوست و استاد روان پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی هاروارد و به عنوان شخصی که در فرآیند این تجدید چاپ نقش مهمی داشته است.

معتقد است که به منظور داشتن یک تشخیص دقیق و مشخص یک شرایط، این شرایط باید دارای مجموعه منحصر به فردی از علائم و عوامل بالینی قابل تشخیص باشد.

در ادامه هفت مورد از شرایط مختلف مطرح شده برای شامل شدن در ورژن جدید این راهنما بیان شده اند.

اختلال فزون خواهی جنسی[۲]
نماینده قبلی ایالات متحده، آنتونی وینر[۳] (D-N.Y.)، آخرین سیاست مداری است که یک تهمت جنسی خجالت آوری به وی نسبت داده شده بود و منجر به جلب توجه مجدد به این شرایط شد (هر چند که این شرایط در وی تشخیص داده نشد).

بر اساس نظر کارشناسانی که موافق قرار گرفتن اختلال فزون خواهی جنسی در DSM هستند.

این اختلال شامل فانتزی های جنسی مکرر و شدید، تمایلات جنسی و رفتارهای جنسی می باشد که حداقل شش ماه به طول می کشد.

این کارشناسان معتقدند که این اختلال باید به عنوان یک شرایط سلامت روانی منحصر به فردی برچسب گذاری شود.

چرا که برخی از افراد دارای یک سری رفتارهای جنسی “مکرر” و “خارج از کنترل” می باشند که به طور پایداری یک انحراف اجتماعی نیست. رفتارهای منحرف، همانند بچه بازی و خرافات، از قبل در DSM قرار داده شده بودند.

استرن گفته است که “اکثر افراد بر این باورند که برخی افراد دارای علائمی می باشند که به عنوان “فزون خواهی جنسی” در نظر گرفته می شود.

ولی اضافه کرده است که تحقیقاتی در حال انجام است تا افزایش یافتن این رفتار تا سطح یک اختلال را مورد بررسی قرار دهد.

سایر علائم مربوط به فزون خواهی جنسی شامل صرف کردن زمان زیاد در فانتزی ها یا رفتار جنسی و تجربه کردن رفتار یا تفکرات جنسی بیش از حد در واکنش به اتفاقات زندگی استرس زا می باشد.

علاوه بر این، یکی از کارشناسان DSM گفته است برای شخصی که دارای این شرایط می باشد، تلاش برای کنترل کردن رفتارش ناموفق می باشد و برخلاف مضرات بالقوه این رفتار برای فرد، وی همچنان مشغول این رفتار می شود.

[۱] Dr. Theodore Stern

[۲] Hypersexual Disorder

[۳] Anthony Weiner

سکس تراپ کیست و چه کسانی به مشاوره ی جنسی نیاز دارند؟
چگونه می توانیم توجه و تمرکز کودک مان را افزایش دهیم؟
چگونه شادمانی گم شده را به وجودمان دعوت کنیم؟
چگونه آسیب های بعد از طلاق را ترمیم کنیم؟
روانشناسی اعتماد به نفس از دست رفته
اختلال اضطراب قبل از قاعدگی[۱]
بر اساس اظهاریه مایو کلینیک[۱]، اکثر زنان با علائم قبل از قاعدگی یا PMS آشنا هستند.

که معمولا چند روز قبل از شروع قاعدگی صورت می گیرد و علائم مختلفی دارد که شامل تغییر در وضعیت روانی، حساسیت سینه، تمایل به غذا، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی می باشد.

بر اساس اظهار نظر کارشناسانی که این شرایط را به منظور قرار گرفتن آن در تجدید چاپ DSM مطالعه می کنند.

اختلال اضطراب قبل از قاعدگی یا PMDD به عنوان یک شرایط جدی در نظر گرفته می شود و می تواند بر روی بیش از ۲ میلیون زن آمریکایی تاثیرگذار باشد.

PMDD می تواند منجر به بروز تحریک پذیری یا عصبانیت قابل توجه، حالت افسردگی قابل توجه، احساس نامیدی، اضطراب قابل توجه، تنش و ایجاد احساس “در لبه پرتگاه بودن” شود.

کارشناسان معتقدند که در صورت قرار نگرفتن این اختلال در DSM، ممکن است پزشکان فرض کنند که بیماران دارای PMDD از PMS یا اختلال دیگری رنج می برند که در نتیجه یک درمان اشتباه صورت گرفته است.

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی ایران-اختلال های روانشناسی از یادگیری، فزون خواهی جنسی تا ترک اعتیاد